ماه: آوریل 2020

عکاسیپرتره، شاخه‌ای از عکاسی است که در آن از چهره انسان عکسبرداری می‌شود.
عکاسیپرتره یکی از مشهورترین سبک های عکاسی است که هم در بین عکاسان آماتور و هم حرفه ای انجام می شود.
این سبک عکاسی در زمینه های شخصی مثل عکاسی از دوستان، افراد خانواده و حتی خود عکاس نیز انجام می پذیرد. یک عکاس پرتره حرفه ای با استفاده از تکنیک هایعکاسی مثل استفاده از نور، رنگ ها و ترکیب بندی, عکس های با کیفیتی ثبت میکند.
از آنجایی که پرتره نگاری  بیشتر معطوف به عکس از انسان ها می شود چند سال پیش معادل نادرست”تک چهره” برای واژه ی پرتره باب شد که به دلیل گویا نبودن و نامناسب بودن آن خیلی زود منسوخ گردید. پرتره در حقیقت می بایست نمای بزرگ تری از سوژه را نسبت به کل عکس در برگیرد تا امکان بررسی و مطالعه موضوع اصلی برای مخاطب محقق و میسر شود. شاید کوتاه ترین و درعین حال رسا ترین تعریف برای عکاسیپرتره را بتوان به این شکل ارائه کرد: شاخه‌ای از عکاسی است که در آن از چهره انسان عکسبرداری می‌شود.

در عکاسی پرتره باید به این نکات توجه داشت:
وضعیت قرار گرفتن دوربین نسبت به سوژه، لنز مورد استفاده، پس زمینه، موقعیت سوژه، حالت سوژه، کادر بندی و نورپردازی. البته نباید فراموش کرد که برای تهیه یک پرتره خوب مطالعه و داشتن اطلاعات قبلی درباره ی سوژه ارزش است. در هنگام عکاسی، می توان درباره کار، سرگرمی ها، علائق و موضوعات مورد توجه سوژهبا او به گفتگو پرداخت و در خلال گفتگو به حرکات، اشارات و رفتارهای شخصی او توجه کرد.
معمولاً فاصله های کانونی لنزهای مورد استفاده برای عکاسی پرتره بخاطر بار روانی لنزهای واید و نرمال، از دو برابر نرمال به بالا و بخاطر کاهش شدید عمق میدان وضوح در لنزهای تله بلند، کمتر از چهار برابر لنز نرمال است.ب هتر است عکس‌های پرتره را با عمق میدان کم (یعنی با دیافراگم باز) تهیه کرد تا پس زمینه محو شود و سوژه با تاکید بیش تری دیده شود. یک عکاس موفق پرتره، باید بتواند با سرعت کار کرده و ویژگی های فردی خاص و معانی حالاتی مانند خم شدن سر، برق زدن چشم و تغییرات آنی چهره سوژه را تشخیص داده و آن ها را ثبت نماید.

به دنبال یک آموزش عکاسی با موبایل جامع و کاربردی هستید؟ می خواهید مهارت های عکاسی با موبایل خود را بیشتر کنید؟ این مقاله لنزک برای شماست. در این آموزش عکاسی با موبایل ۴ عکاس حرفه ای نکات مفید و مهمی را با ما به اشتراک گذاشته اند که کمک می کنند عکس های بهتری با موبایل بگیرید. عکاسی با موبایل حرفه ای ممکن است؟ بله قطعا و نکات آموزش امروز به پیشرفت عکاسی شما با دوربین موبایل تان کمک می کنند. ما به شدت معتقدیم که ابزارهای شما فقط ابزار هستند. مهم نیست شما با یک دوربین Canon 5D عکس بگیرید یا با یک iPhone 5s قدیمی، یک عکاس خوب می تواند با استفاده از هر دستگاهی که قابلیت ثبت تصاویر را داشته باشد، عکس های زیبا خلق کند.

کات عکاسی با موبایل از دارجا بیلیک (Darja Bilyk)

من همیشه گوشی تلفنم را بر روی حالت دوربین نگه می دارم تا وقتی که قفل آن را باز می کنم، برای عکس گرفتن آماده باشد. یک لحظه خوب به راحتی از دست می رود. هیچ بهانه ای مانند «اوه، گوشی تلفنم داخل کیفم است» قابل قبول نیست، چون ما داریم در مورد عکاسی با موبایل (موبایل به معنی متحرک و سیار است) صحبت می کنیم. گوشی تلفن شما باید در دستتان باشد.

ممکن است این امری بدیهی به نظر برسد، اما با این وجود، شما باید به یاد داشته باشید که گوشی تلفن خود را شارژ کرده و لنزتان را تمیز نگه دارید. من اکثر اوقات یک شارژر با خود به همراه دارم تا مثلا اگر در حال قهوه خوردن در یک کافه زیبا بودم از آن استفاده کنم، اما شارژر در جنگل به داد من نخواهد رسید.

من همچنین اغلب اوقات گوشی تلفنم را بر روی حالت هواپیما قرار می دهم. این کار نه تنها باعث می شود شارژ باطری کمتری مصرف شود، بلکه حواس پرتی ها را نیز از بین برده و شما را مجبور می کند تا بر عکاسی تمرکز کنید.

نور پاسخ معماست!
فراموش نکنید که عکاسی چیزی جز استفاده از نور نیست. حتی کسل کننده ترین ترکیب بندی ها هم، صرف نظر از این که روز است یا شب، با نور خوب نجات پیدا خواهند کرد.

 عکس هایی که در ابتدا از تهران گرفته شده شامل عکس هایی از زندگی مردم و درباریان قاجار بود که متاسفانه نخستین عکس های برگرفته شده از ایران در موزه ها و مراکز فرهنگی خارج از کشور نگهداری می شود. با روی کار آمدن ناصرالدین شاه و علاقه وی به دوربین عکاسی، عکاسی از انحصار فرنگیان خارج شد.

وی عکاسی را از شخصی فرانسوی به نام «مسیو کارلیان» آموخت. خودش به کار عکاسی، ظهور فیلم و چاپ عکس پرداخت. از جمله عکس های معروفی که ناصرالدین شاه از خود به جا گذاشته است، عکسی از مهدعلیا (مادرشاه) و زنان حرمسرایش است. وی به غیر از عکاسی از زنان و سوگلی هایش، از بناها، مناظر، شکارگاه ها، ییلاقات و زندانیان سیاسی عکس می انداخت.

بسیاری از عکس هایی که ناصرالدین شاه از زندانیان سیاسی گرفته در آلبوم خانه کاخ – موزه گلستان نگهداری می شود و جمله «خودمان انداختیم» دیده می شود.
پس از ناصرالدین شاه، سایر عکس های برجای مانده از دوران قاجار، عکس هایی از مظفرالدین شاه، محمدعلی شاه، احمد شاه است که در حالت های مختلف ایستاده، نشسته، سوار بر کالسکه اسب دیده می شود و کمتر عکسی از مناظر طبیعی در آن روزگار به ثبت رسیده است.

با روی کار آمدن پهلوی اول، عکس های بجای مانده در آن دوران بیشتر از احداثاث، ابنیه عمارات، پل ها، ساختمان، دانشگاه، خیابان کشی، شهرسازی، پارک، دانشکده، مدرسه و قشون است.

ناگفته نماند که تا مدت ها ی مدیدی عکاسی در انحصار درباریان بود و آنها از عکس به عنوان وسیله ای جهت پیشبرد پاره ای از اهداف و مقاصد خاص خود استفاده می کردندو اگر در اوایل دوربین عکاسی فقط به منظور گرفتن عکس های یادگاری و نمایش مورد استفاده قرار می گرفت، به تدریج با استفاده از تکنیک های جدید عکاسی، عکس در زمینه های دیگر به کار گرفته شد. تا جایی که گروهی از دربایان برای تخریب چهره برخی از رجال سیاسی به دفعات عکس افراد مهم و سرشناس و یا دشمنان خود را با بدن حیواناتی نظیر سگ، گربه، الاغ و… مونتاژ و درمیان مردم توزیع می کردند.

عکاسی که در ابتدا برای تفنن شاه و درباریان به تهران راه یافت، بعدها وسیله ای شد تا عده ای از شاگردان ممتاز و با استعداد دارالفنون برای آموختن فن عکاسی به اروپا اعزام شوند و چند نفر از آنها بعد از مراجعت مورد توجه ناصرالدین شاه قرار گرفتند و به عنوان عکاسباشی در دارالخلافه مبارکه ناصری مشغول به کار شدند و حتی برخی از آنها در مسافرت های داخلی و خارجی شاه را همراهی می کردند.

محمدرضا بیگی، نگارنده کتاب تهران قدیم، نام عده ای از عکاسباشیان پایتخت را به ترتیب قدمت و مسوولیت برشمرده است:
«حاج میرزاعلی عکاسباشی – آقا رضای پیشخدمت (اقبال السلطنه)، عزیز خواجه (متصدی تاریکخانه و ظهور عکس)، عباسعلی بیگ (ناظم عکاسخانه)، معتمدالسلطان (رییس عکاسخانه)، حسنعلی (عکاسباشی)، عبدالله قاجار (عکاسباشی مدرسه دارالفنون)، محمدحسین قاجار و میرزا جهانگیرخان. در این میان حسنعلی عکاسباشی و عبدالله قاجار از کسانی بودند که عکاسی را در اروپا آموخته بودند و به سایران آموزش می دادند».

اما تاریخ، عبدالله قاجار را پدر عکاسی ایران می شناسد و عکس های متعلق به دوران قاجار که توسط وی تهیه شده است باعث ترقی و پیشرفت وی در این رشته بیش از سایر رشته ها شد.
مردم تهران نسبت به این ابزار فرنگی و ماحصل آن آشنایی چندانی نداشتند. مشاهده تصویری از یک نفر که دقیقا با واقعیت مطابقت داشته باشد امری بسیار حیرت انگیز و تعجب آور برای عامه مردم بود.متداول شدن عکس در میان مردم را باید از زمان اجباری شدن ثبت احوال در تهران و سایر شهرستان ها دانست.

1. «عکاسی داستانی است که من نمی توانم آن را در قالب کلمات بیان کنم.» – دستین اسپارکز (Destin Sparks)
    
2. «وقتی کلمات واضح نیستند، من باید بر روی عکس ها تمرکز کنم. وقتی تصاویر هم کافی نیستند، باید با سکوت خشنود شوم.» – انسل آدامز (Ansel Adams)
    
3. «در عکاسی واقعیت چنان ظریفی وجود دارد که واقعی تر از واقعیت می شود.» – آلفرد استیگلیتز (Alfred Stieglitz)
    
4. «یک چیز هست که عکاس باید آن را در عکس های خود بگنجاند، انسانیت آن لحظه.» – رابرت فرانک (Robert Frank)
    
5. «ثبت یک تصویر، ثابت کردن یک لحظه، نشان می دهد که حقیقت واقعا چقدر غنی است.» – ناشناس
    
6. «عکاسی یک راه احساس کردن، لمس کردن، و عشق ورزیدن است. چیزی که شما روی فیلم می گیرید برای همیشه ثبت می شود… و مدتها بعد از این که شما همه چیز را فراموش کردید، یادآور چیزهای کوچک خواهد بود.» – آرون سیسکیند (Aaron Siskind)
    
7. «ما عکس می گیریم تا بفهمیم زندگی چه معنایی برای ما دارد.» – رالف هاترزلی (Ralph Hattersley)
    
8. «چیزی که شما در تصاویر من می بینید این است که من از این که عاشق این مردم شوم نمی ترسیدم.» – آنی لیبویتز (Annie Leibovitz)
    
9. «عکاسی برای من نگاه کردن نیست، احساس کردن است. اگر نتوانید چیزی را که به آن نگاه می کنید احساس کنید، هیچ وقت نمی توانید کاری کنید که دیگران از دیدن تصاویر شما چیزی احساس کنند.» – دان مک کالین (Don McCullin)
    
10. «یک پرتره در داخل دوربین ساخته نمی شود، بلکه در هر دو طرف آن ساخته می شود.» – ادوارد استایکن (Edward Steichen)
     
11. «بهترین چیز در مورد یک تصویر این است که هرگز تغییر نمی کند، حتی وقتی که افراد داخل آن تغییر می کنند.» – اندی وارهول (Andy Warhol)
     
12. «برای من عکاسی هنر مشاهده کردن است. عکاسی پیدا کردن یک چیز جالب در یک مکان معمولی است… من متوجه شده ام که عکاسی ارتباط کمی با چیزهایی که می بینید دارد، همه چیز مربوط به نحوه دیدن شماست.» – الیوت اویت (Elliott Ewitt)
     
13. «تصویری که شما با دوربین خود می گیرید تخیلی است که می خواهید با واقعیت ایجاد کنید.» – اسکات لورنزو (Scott Lorenzo)
     
14. «اگر عکاس به افراد جلوی لنز خود علاقه مند بوده، و اگر مهربان و دلسوز باشد، نصف راه را رفته است. ابزار عکاسی دوربین نیست، بلکه عکاس است.» – ایو آرنولد (Eve Arnold)
     
15. «یک قطره اشک حاوی اقیانوس است. یک عکاس از لحظات کوچک در زندگی یک شخص که حقایق بزرگتری را آشکار می کنند، آگاه است.» – ناشناس
     
16. «دوربین ابزاری است که به افراد یاد می دهد چطور بدون یک دوربین ببینند.» – دوروتی لانگ (Dorothea lange)
     
17. «من به کلمات اعتماد ندارم. من به عکس ها اعتماد دارم.» – گیلز پرس (Gilles Peress)
     
18. «من واقعا معتقدم چیزهایی وجود دارد که اگر من از آنها عکس نمی گرفتم هیچ کس آنها را نمی دید.» – دایان آربوس (Diane Arbus)
     
19. «عکس گرفتن هر صدم ثانیه از زندگی را لذت بخش می کند.» – مارک ریبود (Marc Riboud)
     
20. «هنگامی که توجه کردن را یاد بگیرید، می توانید تصاویر را با ذهن خود یا بر روی فیلم ثبت کنید. هیچ تفاوتی بین این دو وجود ندارد.» – ناشناس
     
21. «دوربین باعث می شود فراموش کنید که وجود دارید. اینطور نیست که شما پنهان شده باشید بلکه همه چیز را فراموش می کنید، و فقط نگاه می کنید.» – لیندا مک کارتنی (Linda McCartney)
     
22. «اگر چیزی را ببینید که شما را تحت تاثیر قرار دهد، و آن وقت از آن عکس بگیرید، یک لحظه را ماندگار می کنید.» – انسل آدامز (Ansel Adams)
     
23. «عکس رازی درباره یک راز است. هرچه چیزهای بیشتری به شما بگوید، شما کمتر می فهمید.» – دایان آربوس (Diane Arbus)
     
24. «تمام هدف عکس گرفتن این است که شما مجبور نیستید همه چیز را با کلمات توضیح دهید.» –الیوت ارویت (Elliott Erwitt)
     
25. «انسان هیچ وقت دست از دیدن برنمی دارد. انسان هیچ وقت دست از کادربندی صحنه های اطراف خود برنمی دارد. این قابلیت ها خاموش و روشن نمی شوند. همیشه وجود دارند.» – آنی لیبویتز (Annie Leibovitz)
     
26. «چیزی که من در مورد عکس ها دوست دارم این است که آنها لحظه ای را ثبت می کنند که برای همیشه رفته است، و دیگر هیچ وقت برنمی گردد.» – کارل لاگرفلد (Karl Lagerfeld)
     
27. «یک عکس خوب عکسی است که با یک واقعیت ارتباط برقرار می کند، قلب را لمس می کند و بیینده را برای دیدن آن به شخصی دیگر تبدیل می کند. در یک کلمه، تاثیرگذار است.» – ایروینگ پن (Irving Penn)
     
28. «زیبایی را می توان در همه چیز دید، دیدن و ساختن زیبایی چیزی است که تصاویر لحظه ای (snapshot ) را از عکس های واقعی متمایز می کند.» – مت هاردی (Matt Hardy)
     

ازنظر لغوی عکاسی مترادف با روش عکس‌برداری است.
این لغت ترجمه ای است برای واژه فتوگرافی ( photography ) که از ترکیب دو کلمه فتو و گرافی تشکیل شده است.
فتو همان نور است و ثبت و نگارش را گرافی گویند.
به تعبیری فتوگرافی یا عکاسی، ثبت نور و ایجاد تصویر می باشد.

دوربین عکاسی

برای ثبت نور لاجرم نیازمند به استفاده از وسیله ای است که آن را دوربین عکاسی نامند.
نورهای بازتابیده شده از سطح اشیا بر روی نگاتیو یا گیرنده تصویر تأثیر گذاشته و سطح حساس به نور واکنش نشان داده و تصویر ثبت می شود.

عکاسی علم است یا هنر؟

عکاسي به مثابه علم

شاید بتوان عکاسی را در سه حیطه علمی، صنعتی و هنری بررسی کرد. در ابتدا عکاسي با استفاده از اصول علمی به وجود آمد. درواقع عکاسي کشف و یا اختراع یک شخص نیست.

تاریخچه عکاسی در جهان نشان دهنده اینست که عکاسی با توجه به تلاش های نو آورانه افراد مستعد در طول زمان تکمیل شده است.
اکتشافات نوری، تحقیقات در زمینه کاغذهای حساس به نور و موارد بسیاری است که نتیجه تحقیقات و آزمایش های علمی نخبگان عکاسي است.
این علم در صنعت گسترش یافت و توسعه ای فراگیر پیدا کرد. اساس کاردوربین عکاسی از جعبه تاریک آغاز شد که مربوط به دورانی بسیار قدیمی تر از اختراع اولین دوربین عکاسي می شود.

نقش نور در ایجاد تصویر

آنچه مهم است نقش نور در ایجاد تصویر است که اساس کار عکاسی را بر عهده دارد.
برای ایجاد تصویر باید نور را بر روی فیلم عکاسي و یا گیرنده تصویر الکترونیکی ثبت کرد این تصویر باید به طریقه‌ای ظهور یافته و یا به نوعی ثابت شود.