انواع دوربین های عکاسی از قدیم تا به امروز

در ابتدای ظهور عکاسی، کار با دوربین به قدری مشکل بود که فقط عده ای خاص می توانستند به عکاسی مشغول شوند اما با پیدایش شرکت کداک در سال ۱۸۸۸ و تولید دوربین های کداک، عکاسی هنری مردمی شد. کداک دوربین هایی را طراحی کرد که مردم بعد از عکاسی آن را به شرکت تحویل می دادند و شرکت ضمن باز کردن دوربین، فیلم آن را بر می داشت و ظهور و چاپ می کرد و دوباره فیلمی در دوربین قرار می داد و به مشتری تحویل می داد. حتی کداک در همان سال های نخستین دوربینی جعبه ای به نام براونی برای نوجوانان نیز طراحی کرد تا آنان به راحتی بتوانند عکاسی کنند. با ابداع فیلم های حلقه ای کار راحت تر شد و مردم خودشان می توانستند فیلم را در دوربین قرار دهند در مراحل بعدی بهبود سیستم منظره یاب، لنزها، حساسیت فیلم، شاتر و…. به فراگیر شدن بیشتر عکاسی و تغییر شکل طراحی دوربین ها کمک کرد. با ظهور دنیای دیجیتال، شکل عکاسی نیز متغیر شد و با تغییر دوربین ها از آنالوگ به دیجیتال، فعالیت های تاریک خانه عکاسی نیز کنار گذاشته شد.

تقسیم بندی دوربین ها از لحاظ قطع

در کل دوربینها از لحاظ قطع به ۵ دسته کلی تقسیم می شوند :

دوربین های قطع بزرگ

دوربین های قطع بزرگ اندازه این نوع دوربین ها بزرگ و از وزن بالایی برخوردارند به همین جهت امکان عکاسی روی دست با این دوربین ها امکان پذیر نیست و حتما باید بر روی سه پایه های مخصوص چرخدار از آنها استفاده کرد قطع فیلم این دوربینها با توجه به اینکه دوربین از چه اندازه ای برخوردار باشد بسیار بزرگ است مثال ۱۳*۱۸ سانتی متر نوع فیلم مصرفی در دوربینهای قطع بزرگ فیلم های موسوم به فیلم تخت شیت – تک برگی است واز مزایای این دوربین ها قطع بزرگ فیلم آنهاست که در نهایت بر کیفیت عکس تاثیر زیادی دارد. دوربین‌های قطع بزرگ روی یک شاسی تک محوری سوار هستند. این حالت امکان مانور بیشتری نسبت به شاسی تخت، به دوربین می‌دهد. این دوربین‌ها دارای دو صفحه اصلی هستند، یکی صفحه نصب عدسی، که در این دوربین‌ها به استاندارد جلو شهرت دارد و دیگری استاندارد عقب که همان صفحه فوکوس شیشه مات است. بعضاً بخاطر کارهای سریع عکاسی و مواردی که نیاز چندانی به آگراندیسمان بزرگ نتیجه نباشد، با استفاده از پشتی فیلم رول، از فیلم ۱۲۰ یا ۲۲۰ هم می‌توان در این دوربین‌ها استفاده کرد.

اندازه ۴×۵ این دوربین‌ها، کارایی بسیار مناسبی در عکاسی مطبوعاتی داشت. چرا که با چاپ تماسی تصویر مستقیماً بر روی صفحات روزنامه‌ها انتقال می‌یافت. این کار در سال‌های ۱۹۴۰ تا ۱۹۵۰ رواج زیادی یافت. حتی با ظهور و ورود دوربین‌های ۱۳۵ – سال ۱۹۳۰ – که راحت‌تر و جمع و جورتر بودند، استفاده از دوربین قطع بزرگ ۴×۵ اینچی تا اواسط دهه ۱۹۵۰ ادامه داشت.تشکیل تصویر بر روی شیشه مات آن، به صورت وارونه و چپ و راست دیده می شود. از معایب این دوربین ها وزن زیاد و اندازه بزرگ ، امکان تحرک و سرعت عمل کم و … است. امروزه جای این دوربینها در موزه های عکاسی است . انواع دوربین های عکاسی از قدیم تا به امروز