عکاسیپرتره، شاخه‌ای از عکاسی است که در آن از چهره انسان عکسبرداری می‌شود.
عکاسیپرتره یکی از مشهورترین سبک های عکاسی است که هم در بین عکاسان آماتور و هم حرفه ای انجام می شود.
این سبک عکاسی در زمینه های شخصی مثل عکاسی از دوستان، افراد خانواده و حتی خود عکاس نیز انجام می پذیرد. یک عکاس پرتره حرفه ای با استفاده از تکنیک هایعکاسی مثل استفاده از نور، رنگ ها و ترکیب بندی, عکس های با کیفیتی ثبت میکند.
از آنجایی که پرتره نگاری بیشتر معطوف به عکس از انسان ها می شود چند سال پیش معادل نادرست”تک چهره” برای واژه ی پرتره باب شد که به دلیل گویا نبودن و نامناسب بودن آن خیلی زود منسوخ گردید. پرتره در حقیقت می بایست نمای بزرگ تری از سوژه را نسبت به کل عکس در برگیرد تا امکان بررسی و مطالعه موضوع اصلی برای مخاطب محقق و میسر شود. شاید کوتاه ترین و درعین حال رسا ترین تعریف برای عکاسیپرتره را بتوان به این شکل ارائه کرد: شاخه‌ای از عکاسی است که در آن از چهره انسان عکسبرداری می‌شود.
در عکاسی پرتره باید به این نکات توجه داشت:
وضعیت قرار گرفتن دوربین نسبت به سوژه، لنز مورد استفاده، پس زمینه، موقعیت سوژه، حالت سوژه، کادر بندی و نورپردازی. البته نباید فراموش کرد که برای تهیه یک پرتره خوب مطالعه و داشتن اطلاعات قبلی درباره ی سوژه ارزش است. در هنگام عکاسی، می توان درباره کار، سرگرمی ها، علائق و موضوعات مورد توجه سوژهبا او به گفتگو پرداخت و در خلال گفتگو به حرکات، اشارات و رفتارهای شخصی او توجه کرد.
معمولاً فاصله های کانونی لنزهای مورد استفاده برای عکاسی پرتره بخاطر بار روانی لنزهای واید و نرمال، از دو برابر نرمال به بالا و بخاطر کاهش شدید عمق میدان وضوح در لنزهای تله بلند، کمتر از چهار برابر لنز نرمال است.ب هتر است عکس‌های پرتره را با عمق میدان کم (یعنی با دیافراگم باز) تهیه کرد تا پس زمینه محو شود و سوژه با تاکید بیش تری دیده شود. یک عکاس موفق پرتره، باید بتواند با سرعت کار کرده و ویژگی های فردی خاص و معانی حالاتی مانند خم شدن سر، برق زدن چشم و تغییرات آنی چهره سوژه را تشخیص داده و آن ها را ثبت نماید.